Nauka w zawodzie „cieśla” podejmowana jest po ukończeniu szkoły podstawowej.

Po ukończeniu szkoły zawodowej absolwent przystępuje do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, by po jego zdaniu uzyskać tytuł czeladnika w zawodzie, uprawniający do podejmowania pracy na terenie wszystkich krajów Unii Europejskiej. Po ukończeniu zasadniczej szkoły zawodowej można kontynuować naukę w liceum i podnosić swoje umiejętności na kursach kwalifikacyjnych aż do uzyskania tytułu mistrza w zawodzie włącznie.

Nauka w szkole trwa 3 lata. W jej trakcie odbywają się zajęcia teoretyczne z przedmiotów ogólnokształcących oraz turnusy dokształcające z teorii zawodowej w zakresie : technologii mechanicznej, rysunku technicznego, materiałoznawstwa, maszynoznawstwa, języka obcego technicznego, podstaw prowadzenia i dokumentowania działalności gospodarczej, rachunkowości zawodowej, zasad bhp i ochrony p.poż, ochrony środowiska, przepisów prawa pracy, zarządzania przedsiębiorstwem.

Zajęcia praktyczne prowadzone są w zakładach rzemieślniczych i uczeń otrzymuje za nie wynagrodzenie.

Cieśla (stolarz budowlany) pracuje w budownictwie. Do jego zadań należy wykonywanie konstrukcji drewnianych, szalunków, stemplowań, konstrukcji wieńcowych, więźby dachowej, okien i drzwi. W pracy wykorzystuje materiały łączące (gwoździe, sworznie, śruby, klamry, pierścienie, jarzma, ściski stalowe, wkładki zębate itp.), za pomocą których łączy przygotowane materiały. Doskonałe opanowanie różnych sposobów łączenia drewna (przez pasowanie, zbijanie, przykręcanie itp.) to najistotniejsza umiejętność w zawodzie cieśli.

Cieśla bezbłędnie odczytuje rysunki techniczne. Zna właściwości i wady drewna, ponieważ określa ich przydatność do sporządzanych konstrukcji. Rozróżnia i stosuje środki chemiczne do impregnacji drewna. Powleka drewno środkami grzybobójczymi i owadobójczymi. Praca cieśli wymaga dużej precyzji , sumienności i perfekcyjności.

Wykonuje on skomplikowane konstrukcje drewniane stropów (np. kopułowych) i łuków (krążyn).